Özcan Acar (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Berk Akaner (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Alper Aldemir (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Ufuk Emre Altürk (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Ferruh Aytekin (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Ali Guzel (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Artan Hysa (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Can Tamirci (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Orta Doğu Teknik Üniversitesi
Mimari Rapor
Az katlı yoğun konut tasarımı probleminin tanımı göz önüne alındığında bünyesinde barındırmış olduğu ironik ilişki ilk anda dikkati çekmektedir. Bu ilişkinin, standart bir yaklaşım dışında göreceli olarak kendine has şema ve kritik düzeyiyle gereksinimleri karşılamaya çalışması, amaçlanan tasarım ilkelerinin başında gelmektedir. Başlangıçta; birçok farklı birimden meydana gelen bu yapı stoğuna dair, tasarım süreci boyunca yol gösterici olması planlanan, bir düzenleyici sistem arayışı ön planda olmuştur. TUVALET; bu sistemin en küçük birimi olma rolünü üstlenerek bir jenaratör gibi, tüm sistemi büyüyerek şekillendiren bir mimari eleman olarak kullanılmıştır. Kullanılan analojik anlamıyla “Arı Kuralı”na göre amaç; oluşturulabilecek en ferah yaşama mekânlarını, mümkün olan en az strüktür elemanı ile inşa edebilmektir. Buna paralel olarak kendi içerisindeki mükemmel geometri özelliklerinin problem çözümüne kolaylık sağlayacağı düşünülerek dikdörtgen plandan altıgen plana geçilmiştir. Sonuç olarak altıgen grid hem kavramsal yaklaşıma hem de strüktürel gereksinime cevap vermektedir. Bu gridin örüntüsüne uygun olarak yerleştirilen “Üçayak çelik kolonlar” ana strüktürel elemanlar olarak kullanılarak ve bu elemanlar ikincil makaslarla bağlanıp sabitlenerek güvenilir bir strüktür sistemine ulaşılmıştır. Sistem; sonraki aşamada döşemelerin serbest hareketine olanak vererek amaçlanan minimum mekân - maximum yaşam fikrine katkı sağlamıştır.
Mühendislik Raporu
“Az Katlı Yoğun Konut Projesi” olarak tasarlanacak sistem çeliğin avantajlarını ön plana çıkaracak şekilde tasarlanmıştır; ayrıca bu sistemin statik ve dinamik analizleri en uygun şekilde yapılmaya çalışılmıştır. Sistem hesaplarının yapılması sürecinde Mimarlık Fakültesi öğrencisi arkadaşlarla karşılıklı iletişim içinde ortaya çıkarılan mimari projeyi en uygun ve en güvenli biçimde taşıyacak taşıyıcı sistem tasarlanmaya çalışılmıştır. Bu tasarlama sürecinde aşağıdaki şartnamelere kullanılmıştır: - TS 498: Yapı Elemanlarının Boyutlandırılmasında Alınacak Yüklerin Hesap Değerleri - TS 648: Çelik Yapıların Hesap ve Yapım Kuralları - ABYYHY ’98: Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik (1998) Mimari projeye ve eldeki proje verilerine göre, ana taşıyıcı sistem arazi üzerine kurulacak üçayaklardan oluşmaktadır. Bu seçimdeki amaç, kolonların yatay yükler etkisi altında (deprem) sünek davranış gösterebilmesi ve dengede kalabilmesini sağlamaktır. Bu üçayakların altıgen sistemler halinde çapraz bağlar kullanılarak arazi üzerinde birbirlerinden bağımsız hareketleri kısıtlanmıştır. Üçayakların demet birleşim noktalarında, tabanları birbirine zıt oturacak şekilde ayarlanmış iki adet düzgün dörtyüzlü kullanılmıştır. Bu iki düzgün dörtyüzlü elemanın arasına aşırı yüklemelerde (afet durumları) kuvvet soğurması amacıyla elastomer malzeme konmuştur. Üç boyutta herhangi bir eksene paralel olmayan döşeme plaklarının taşıyıcı sisteme yük aktarımı ise döşemelerin altını çepeçevre dolaşan kafes sistemi yardımı ile sağlanmıştır. Yapının yanal yükler altındaki deplasmanları, yönetmeliklerde öngörülen değerlerle sınırlandırılmış, sıcaklık değişimlerinden dolayı binanın maruz kalacağı genleşme ve büzülmeler dikkate alınmış ve bağlantı noktaları ona göre tasarlanmış ve uygun malzeme kullanılmıştır. Yapı, tek bir taşıyıcı sistem mantığı ile düşünülmüş ve yapıya etkiyen yükler, asıl taşıyıcı sisteme aktarılmaktadır. Asıl taşıyıcı elemanların hesapları yönetmeliklerde öngörülen hesap ilkeleri ile yapılmış, taşıyıcı sistemin seçiminde ise, SAP2000TM’de yapılan çözümler neticesinde elemanların sahip olduğu iç kuvvetlere (çekme, basınç, eğilme) göre yapılmıştır. İskelet sistemlerinde, üç ayak üzerine oturan kolonlar sürekli ve tek parça halinde planlanmış, kolonların, kirişlerin ve bağlantı noktalarının her durumda sistemi dengede tutmasına özen gösterilmiştir. Yapıyı oluşturan çelik elemanlar ise St37 ve St52 çelik olarak ayrı ayrı tasarlanmıştır.