Mehmet Düzen (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Hakkı Can Özkan (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Mehmet Yiğit Öztürk (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Fatih Yıldırım (İnşaat Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
Yıldız Teknik Üniversitesi
Mimari Rapor
İstanbul kent merkezinde, yeni bir expo alanının sağlanması, mevcut kent düzeni içinde, olanaksız görüldüğü için Zeytinburnu Yedikule’den başlayan ve Moda sahilinde sona eren; grafiklerde tanımlanmış yeni bir kentsel aks önerilmiştir. Bu kentsel aksın kente sosyal ve ekonomik anlamda faydalı olması öncelik olarak benimsenmiştir. Bu sebepten dolayı, aks üzerine kurulmuş rekreasyon alanlarına ek olarak, fiziksel ve soyut anlamda aksı bitirip tanımlayacak bir öğe olarak expo merkezi için gerekli olan alan seçimi yapılmıştır. Bu odak noktası tüm İstanbul’a ve İstanbul’un misafirlerine bir sunum seçeneği olarak öngörüldüğünden, yapının işlevselliğinin yanısıra, yapının kütlesel algısının da yüksek olması hedeflenmiştir. Yapılaşmanın yok ettiği organik dokunun “mümkün olduğunca” canlandırılması konseptin omurgasını oluşturmaktadır. Yeşil dokular incelenmiş, elde edilen veriler grafik ortamda analiz edilmiş ve sonunda ortaya çıkan dokular yapının strüktür ve kabuğuna şekil vermiştir. Düzlemsel yapı mantığında güneş, havalandırma ve zemin ilişkisi problemleri, yapı kabuğu üzerindeki hareketlerle çözülmüştür. Yapı tema olarak üç katmandan oluşmaktadır. İlk katman; birleşik asimetrik çelik profillerle oluşturulmuş, yapının zeminle ilişkisini sağlayan taşıyıcı sistemdir. İkinci katman; taşıyıcıyla kullanıcı arasında işlev gören kabuk sistemidir. Kabuk yapıyı dış kontürlerde dış etmenlere karşı korurken, iç kontürlerde gerekli kullanım alanlarını sağlamaktadır. Üçüncü katman ise interaktif yüzeydir. İnteraktif yüzey kullanıcı ile yapı arasında, üçüncü boyutta yeni açılımlar getirmektedir. Genel vaziyet kararlarında ise; yapıda kullanılan interaktif yüzey mantığında topoğrafya yeniden düzenlenmiş, topoğrafya sadece sirkülasyon alanı olmaktan çıkartılıp, kullanıcı için yeni mekânlar sağlamıştır. Yapının topografyayla kurduğu harmonik ilişki, interaktif yüzey olgusunun bir getirisidir. Zemin kotunda yapı merkezli kullanım alanları oluşturmuştur.
Mühendislik Raporu
Taşıyıcı sistem tasarımında eğrisel bir kabuğun örttüğü mekânlar tasarlanmıştır. Sistem tasarımı, Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik (ABYYHY), TS498 ve TS 648 baz alınarak yük hesaplamaları, deprem ve rüzgâr yüklerinin karşılaştırılması, SAP2000TM programı aracılığı ile kontrol edilmiştir. Zeminin, bölgesel özellikler ve yapının taşıyıcı sistemi göz önünde bulundurularak, sistemin sabit, hareketli, rüzgâr, kar ve deprem yükleri altındaki davranışları belirlenmiştir. Kesitler sınır gerilmelerin altında olacak şekilde seçilmiştir. Çatı konstrüksiyonuna kat döşemelerini asan kablolar çekme gerilmelerinin bir kısmını karşılamak ve eğik kolonlara basınç kuvvetini aktarmak için ø12 çaplı 6 telin sarılmasıyla oluşturulmuştur. Sistemdeki kabloların her birinin kopma dayanımı 3,5 ton olarak alınmıştır. Birleşimler çoğunlukla kaynak şeklinde oluşturulmuştur. Asma döşeme sisteminin hafif olması amacıyla trapez levha üzerine perlit betonu uygulanmıştır. Binanın taşıyıcı strüktürünü oluşturan çatı örtüsünde, boşlukları çevreleyen ana kasnak kirişlerde ø323.9 12 mm’lik Borusan Pro Güçlendirilmiş Çelik Yuvarlak Boru Profil, tali kirişlerde ise ø244.5 5 mm’lik Borusan Pro Güçlendirilmiş Çelik Yuvarlak Boru Profil kullanılmıştır. Aşıklarda ise ø127.0 4mm’lik çelik eğrisel taşıyıcı örtü, zemin kotunun altındaki betonarme kolonlara mesnetlenir.