Teşvik Ödülü 2
Hakan Kılınç (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Duha Özçelik (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
İsmail Utkan Yonter (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Yıldız Teknik Üniversitesi
Hakan Kılınç (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Duha Özçelik (Mühendislik Fakültesi İnşaat Mühendisliği Bölümü)
İsmail Utkan Yonter (Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü)
Yıldız Teknik Üniversitesi
Mimari Rapor
Süleymaniye, konumu itibariyle birçok dinamiğin etkisi altında kalmaktadır. Bu dinamiklerden turizm dikkate alınarak, insanların konaklayıp aynı zamanda eğlenebilecekleri karma fonksiyonlu bir yapı önerilmiştir. Unkapanı-Eminönü karayoluyla kıyı ve yeşilden koparılan insanların kamusal alan ihtiyaçları esas alınmıştır. Belirli odak noktalarına bakan birimler tasarlama isteği yükselmeyi, yükseldikçe de parçalanmayı beraberinde getirmiştir. Odak noktaları kendi aralarında gruplandırılarak köprüler, müzeler ve camiler ana başlıkları altında toplanmıştır. Odak noktalarından maksimum düzeyde faydalanmak amacıyla, döşeme sistemi bir bumerangı andıracak şekilde tasarlanmıştır. Bu döşeme sistemlerinin birbiriyle çakışmaması için taşıyıcı sistemde farklı bir arayışa gidilmiştir. Taşıyıcı sistemin şekillenmesinde, yapı adasına komşu olan İstanbul Üniversitesi Botanik Bahçesi'nden yararlanma fikri modern bir strüktür anlayışını beraberinde getirmiştir. Bu fikirden yola çıkarak, taşıyıcı sistemin a.ac formundan esinlenilerek tasarlanması amaçlanmıştır. Zeminle ilişkisi zayıf olan botanik bahçesinin insanlarla buluşturulması isteği, projenin bir basamak görevi üstlenmesini sağlamıştır. Bunun için en üst kot döşemesinin bir kolu botanik bahçesinin içlerine kadar uzanmıştır. İnsanların bu yükseklikte bir kamusal alana sahip olması, farklı bir deneyim anlayışını beraberinde getirmiştir. Bu amaçla, proje kapsamındaki ortak kullanım alanlarının bir kısmı bu farklı kot anlayışıyla birlikte sunulmuştur. Proje, alt kotlarda resepsiyon, bilgi merkezi, Açıkhava sineması, konser alanı, otopark ve rekreasyon alanlarını; üst kotlarda ise kafeteryalarla konaklama birimlerini kullanıcıların hizmetine sunmaktadır.
Mühendislik Raporu
Proje yeri: Süleymaniye, Eminönü/İstanbul Toplam inşa alanı: 465 m2
Toplam kapalı alan: 325 m2
Deprem bölgesi: 1. derece deprem bölgesi
Zemin bilgisi: Z2 Bina önem katsayısı (I): 1,2
Kullanılan standartlar:
- TS 498 - Yapı Elemanlarının Boyutlandırılmasında Alınacak Yüklerin Hesap Değerleri
- TS 648 - Çelik Yapıların Hesap ve Yapım Kuralları
- Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik (ABYYHY) - 2007
Yapısal tasarım
Projemizde insanların dinlenme ihtiyacını gidermek üzere, kamu yararına bir yaşam alanı planlandı. Bu sebepten ötürü, yapımızın görünümünün insana huzur veren ve doğanın bir parçası olan ağaç siluetini andırması amaçlandı. Bu yenilikçi tasarım sonrasında, alışılagelmiş mühendislik çözümlemelerinin yanında farklı çözümlemelere de gidildi. Çeliğin homojen ve izotrop olması, yüklerin daha küçük kesitlerle ekonomik ve hafif bir şekilde taşınması, montaj kolaylığı ve atölyede hazırlanıp yerinde monte edilebilme özelliği projemizin yapımında Çeliğin önemini ortaya çıkardı. Çeliğin di.er yapı malzemelerine nazaran birçok üstünlüğünün olması bizi projemizin uygulanabilirliği konusunda cesaretlendirdi. Yapının rijitliğini artırmak için, ana taşıyıcı (gövde) kolonların birbirine paralel olmamasına ve doğrultularının kesişmemesine dikkat edildi. Bu sayede yapı tasarım esnasında labil olmayacak şekilde düzenlendi. Keza, yapılan statik hesaplamalarda da taşıyıcı sistemde herhangi bir oynaklık olmadığı, yatay ve düşey yüklerin projedeki minimum kesitlerle en ekonomik şekilde zemine aktarıldığı görüldü. Yürüyüş platformlarıyla birbirine bağlanan ana kolonlar deprem ve rüzgâr etkisinde oluşacak yatay yükleri taşıyabilecek şekilde teşkil edildi. Konaklama birimlerini taşıyan ikincil taşıyıcı (dal) kolonlarda da gövde kolonlarda olduğu gibi doğrultu saptırılması yapıldı. Böylelikle, doğrultuların bir noktada kesişmemesi sağlanarak yapının yatay ve düşey yüklere göre rijitliği arttırıldı. Ayrıca, dal kolonların gövde kolona farklı noktalardan kaynakla monte edilmesi, gerilme birikiminin tek noktada oluşmasını engelledi. Gövde kolonlarda burkulma ve eğilme rijitliklerini artırmak için, kolon boyunca dört lama gövde kolona spiral şekilde kaynatılarak monte edildi. Her gövde kolon altındaki temel, bağ kirişleriyle diğer gövde kolon temellerine bağlandı. Böylelikle eğik kolon etkisindeki temellerin birbirinden uzaklaşmasının önüne geçildi. Gövde kolonun temele ankre edilmesi bulonlarla sağlandı. Temel, gövde kolondan gelen zımbalama etkisine göre donatıldı. Projemizde yaklaşık %45 oranında Borusan Mannesmann profilleri kullanıldı.