Ajandam

Son zamanlarda can ve mal kayıplarına neden olan yangınlar ve çöken binalar karşısında toplum “Ne oluyor? Neden oluyor?” demeye başladı. Toplumları ileri taşıyan da bu sorgulamalar değil mi? Yapıların yalnız yangına karşı değil, deprem ve rüzgar yükleri ile korozyona karşı da dayanıklı olması şart. Bunun sağlanması için formül çok basit: yeterli mevzuat, doğru tasarım, doğru malzeme, doğru imalat ve inşaat ile her safhada denetim.



Bizde mevzuat karmaşası önemli boyutlarda. Yabancıların “standard, code, norm” dediği standartlar ile ülkemizdeki yönetmelikler birbirinin içine girmiş. Normal olarak “Yönetmelik” kamu tarafından yayımlanan amir hükümdür ve hangi işin hangi standarda göre yapılacağını belirleyen, gerekli sınırlamaları koyan uygulanması zorunlu dokümanlardır. “Standart” ise bilgi, deney ve deneyimlere istinaden hazırlanan teknik dokümanlardır. Bu yüzden bazı yönetmelikler standartlarla veya diğer yönetmeliklerle çelişebilmekte, bazı yönetmelikler de eksik kalmaktadır.



Türk Yapısal Çelik Derneği’nin 26.2.2007 tarihinde teşkil edilen Yangın Güvenliği Komitesi tarafından Polat Tower yangınından sonra 1.8.2012 tarihinde yaptığı genişletilmiş yangın güvenliği komitesi toplantısı ile başlatılan çalışmalar sürekli olarak devam etmiştir. Avrupa Yapısal Çelik Birliği (ECCS) Yangın Güvenliği Komitesi (TC3) ile koordineli olarak yürütülen bu çalışmalar, daha sonra 24.8.2015 tarihinde Türkiye İMSAD bünyesinde Yapısal Yangın Güvenliği Çalışma Grubu’nun oluşturulmasıyla kapsamını daha da genişletmiştir. Çok geniş bir uzman kadronun katılımıyla yaklaşık 3 yıl boyunca sürdürülen yoğun çalışmalar sonunda Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik masaya yatırılmış, değişik kaynaklardan yararlanarak hazırlanmış bu yönetmeliğin içindeki çelişkiler, gelişen standartlar ile uyumsuz noktalar tespit edilmiş ve bunların kamu, üniversite, sanayi ve uygulamacıların katılacağı geniş katılımlı bir çalıştayda değerlendirilmesine karar verilmiştir. Çalışmalar, ilgili kamu makamları ile de koordine edilmektedir. Amaç, ortak akılla bir sonuca varmak, zaman zaman kullandığı terminoloji dahi farklı olan üniversiteler ile sanayi arasındaki kopukluğu hiç olmazsa bu alanda asgariye indirmektir. Son zamanda meydana gelen Taksim İlk Yardım Hastanesi yangınında “Müteahhit mevzuata uymadığı için bu yangın böylesi bir sonuç doğurdu” dedik ve ellerimizi yıkadık.



Müteahhit mevzuata uymamış olabilir. Ancak bizim şapkamızı önümüze koyup şu soruları da sormamız gerektiğine inanıyorum:

-  Yangın projesi denetim ve onay mekanizmamız yeterli mi?

- Kullanılan malzemelerin standart ve yönetmeliklere uygunluğu denetleniyor mu? o Uyulama denetleniyor mu? o Bu denetim için Yapı Denetim Kuruluşları tarafından yapılan denetim yeterli mi?

- Tasarım safhasından itibaren mimar ile birlikte çalışması gereken Yangın Güvenliği Danışmanlığı’nı tanımlayan bir meslek standardı var mı?

- Üniversitelerimizde yangın mühendisliği dalının olmaması bir eksiklik olarak görülebilir mi?

- Uyulmayan mevzuat acaba tam ve mükemmel mi, yeterince anlaşılabilir mi?

- Standartlarda olduğu gibi yönetmeliklerin hazırlanması ve güncellenmesinde de konuyu bir dernek veya üniversiteye ihale etmek yerine, üniversite - sektör - kamu paydaşlarından oluşan ortak komisyonlarda ortak akıl ile çözüm üretmek daha yararlı sonuçlar vermez mi?



Türk Yapısal Çelik Derneği, bir yandan Türkiye İMSAD bünyesindeki çalışmaları da dahil yukarıdaki soruların yanıtlarını aramaya devam ederken, diğer taraftan Yapısal Çelik Eğitim ve Araştırma Merkezi bünyesindeki YAÇEM Akademi kanalıyla yukarıda belirtilen bilgi ve eğitim eksikliklerine bir nebze de olsa katkıda bulunmak amacıyla eğitimler düzenlemekte, meslek standartları konusunda çalışmalar yapmakta ve iki kitabı yayınına hazırlamaktadır. Tüm tarafların yaptığı bu çalışmaların hedefi ne bir paye ne de bir alkıştır, tek hedef ülkemize ve insanlığa yarar sağlamaktır. Gelin hep birlikte sorunlara çözüm üretelim.